سینمای ما- متاسفانه در سکانس پایانی فیلم «از ما بهترون»، «نسیم» مونولوگهای بسیار زیبایی دارد که در حال حاضر حذف شده و من از این اتفاق شوکه شدهام و ناراحتم. هفتمین قسمت از سریال «قلب یخی» که با الناز شاکردوست، حمید فرخنژاد و حضور امین حیایی به کارگردانی محمدحسین لطیفی ویژه شبکه نمایش خانگی تولید میشود به صورت گسترده در سراسر کشور توزیع شد.
«الناز شاکردوست» یکی از بازیگران این مجموعه که در حال حاضر چند فیلم سینمایی از جمله «فاصله»، «کارناوال مرگ» و «از ما بهترون» را در حال اکران دارد در گفتگویی با بیان اینکه چطور بازی در «قلب یخی» را پذیرفته، در خصوص ورود به دنیای بازیگری در تلویزیون، فیلم « از ما بهترون» و همچنین برخی سوالات دیگر در خصوص همکاری با مصطفی زمانی و پولاد کیمیایی سخن گفته است. بخشهایی از این گفتگو که با شماره 58 مجله سینمای امروز انجام شده، بدین شرح است:
چطور شد که بازی در سریال قلب یخی را پذیرفتید؟
سریال «قلب یخی» دارای داستانی سینمایی است و حتی اگر بخواهیم تمامی قسمتهای سریال را به هم پیوند بزنیم یک فیلم سینمایی ساخته میشود و حضور من در این سریال به این خاطر بود که می خواستم کارهای چند قسمتی را تجربه کنم که سریال «قلب یخی» تجربه خوبی برای من بود.
آیا میخواهید با بازی در این سریال وارد عرصه سریال و تلویزیون شوید؟
نمیتوان گفت برای ورود به تلویزیون البته بگویم که برخی از فیلمهای من در تلویزیون نمایش داده شده است پس من در تلویزیون هم حضور داشتم (با خنده) ولی خب اگر سریال های جالبی برای نمایش خانگی ساخته شود بازی خواهم کرد.
این روزها مشغول بازی در فیلم «اینجا تاریک نیست» هستید، درباره این فیلم برایمان توضیح دهید؟ و اینکه همکاری با مصطفی زمان و پولاد کیمیایی چطور است؟
فیلم «اینجا تاریک نیست» داستان جالبی دارد و حتی چند فیلمنامه را خواندم و اینکه در کنار مصطفی زمانی و پولاد کیمیایی همبازی شدهام به این خاطر است که در سینما بازیگران باید حتی یکبار هم که شده در کنار یکدیگر قرار بگیرند. من در این فیلم در کنار آقای زمانی هستم و ایشان واقعا استعداد خوبی در بازیگری دارند و من سعی می کنم که بتوانم بازی خوبی را در کنار ایشان داشته باشم.
در فیلمهایی که از شما به صورت همزمان در اکران هستند فیلم «از ما بهترون» با فروش بیشتری همراه شده است، درباره آن برایمان بگویید؟
این فیلم جدیترین کار من است و من آن را اصلا کمدی نمیبینم چون حرف های بسیار زیادی برای گفتن دارد و مطمئنم یکی از افتخارات بازیگریام خواهد بود.
چطور شد که نقش «نسیم» در این فیلم را پذیرفتید؟
زمانیکه فیلمنامه را خواندم احساس کردم این فیلم، فیلم نسل من است، حرفش حرف من است، فیلمی که برای زمان حال ساخته شده است و مطمئنم یکی از افتخارات بازیگریام خواهد بود. هدف ما در این فیلم یک کار بزرگ بود و آگاهانه به این سمت حرکت کردیم. فقط متاسفانه در سکانس پایانی «نسیم» مونولوگ های بسیار زیبایی دارد که در حال حاضر حذف شده و من از این اتفاق شوکه شدهام و ناراحتم.
طراحی لباس شخصیتی که بازی کردید کمی متفاوت و عجیب بود، درباره آن برایمان بگویید؟
از جنس طراحی صحنه و لباس کار خیلی راضی ام. این نوع طراحی لباس با شخصیت «نسیم» هماهنگ بود، شلوغی و رنگارنگی لباسها گویای سردرگمی این کاراکتر است و اینکه «نسیم» پر از رنگ های متفاوت است و سعی می کند به یک رنگی برسد. البته استفاده از کلاه به جای روسری نیز برای من بسیار جالب بود.
منبع : خبر آنلاین
سینمای ما- به نقل از شبکه ایران شهاب حسینی که این روزها دوره پرکاری را در عرصه سینما میگذراند به تازگی اعلام کرده از بازیگری دلزده شده و میخواهد مدتی خودش را بازنشسته کند.«من دو سال تعهدات کاری دارم و وقتی اینها تمام شود مسلما وقفهای خواهم داشت.به این وقفه نیاز دارم تا به رفتوروب و تمیز کردن بایگانی مغزم بپردازم.»
منتظرند من بازیگر در یک نمای دو نفره در یک کافیشاپ معجزه کنم
وی دلیل سرخوردگیاش را موقعیت اجتماعی بازیگر و جایگاه سینمای ایران در مجامع بینالمللی اعلام کرده و گفته است: فرق ما این است که در آنجا آن آقای بازیگر سوار بر همه دستاوردهای تکنولوژیک سینماست، همه چیز از فیلمنامه تا موسیقی تا کارگردانی و اسپشیالافکت دارد کمک میکند تا راسل کرو بشود گلادیاتور ولی اینجا برعکس است، همه دردسرها سر من بازیگر ریخته میشود. همه چیز ناقص است و آن وقت یک دفعه همه منتظرند من بازیگر بنشینم در یک نمای دو نفره در یک کافیشاپ معجزه کنم و چشمها را خیره کنم! این اتفاق شاید یک بار هم رخ بدهد ولی با این وضعیت آخرش کفگیر آدم میخورد ته دیگ. نوجوانی که نقش هریپاتر را بازی کرد امروز در دنیا اعتبار دارد. همه این اعتبار را به خاطر بازیگریاش به دست آورده؟ نه سوار بر بال خاطرهانگیز سینما شده. ما اینجا مثل مزرعه داری شدهایم که فقط برای مصرف خودش میکارد و درو میکند. این سینما برای من اقناع کننده نیست.
نمیتوانیم مرتب از همین سینما شکایت کنیم، خود ما مقصریم
حسینی در عین حال ضمن اشاره به گلایه سینماگران در جشن خانه سینما یادآور شده است: در طول برگزاری جشن داشتم به این فکر میکردم که همه وقتی میروند روی صحنه گله و شکایتی از چیزی دارند؛ اما هیچکس به این فکر نمیکند که این فیلمهای روی پرده محصول خود ماست. چرا به عملکرد خودمان نگاه نمیکنیم ببینیم ما به عنوان آن جامعه فرهنگی که قرار است ایده بدهیم و فکرهای خوب داشته باشیم کجای کاریم؟ وقتی ما چنین فیلمهایی تولید میکنیم نمیتوانیم بیاییم مرتب از همین سینما شکایت کنیم. خود ما مقصریم.
واقعا من بهترین بازیگر مرد این سرزمینم؟ نه!
حسینی که تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد را از این جشن دریافت کرده، متذکر شده است: من به عنوان بهترین بازیگر مرد انتخاب شدم ولی مگر واقعا من بهترین بازیگر مرد این سرزمینم؟ نه! من روی صحنه از بسیاری از بازیگران تئاتر ضعیفترم. آقای مهدی هاشمی خیلی از من بهتر است. خیلیها از من بهترند.
این کت چقدر بهم میآید، قربان خودم بروم
بازیگر فیلم “سوپر استار” در بخشهای دیگری از این مصاحبه در خصوص مبنای رضایتش از بازی خود گفته است: مبنایش این است که وقتی نشستم تماشایش کردم یادم برود این شهاب حسینی است، خودم را نبینم روی پرده. در فیلمی که موقع تماشایش از خودم خوشم بیاید و بگویم بهبه اینجا عجب نگاهی دادهام، این کت چقدر بهم میآید، قربان خودم بروم، از این فیلم بدم میآید.
بازیگری ابزاری برای ارضای امپراطوری شصت-هفتاد روزه یک فیلمساز
بازیگر فیلم “در باره الی” در پاسخ به معیار پذیرش یک نقش نکته جالبی را بیان کرده است: باید ببینم هدف آدمی که نقش را به من پیشنهاد میدهد از فیلمسازی چیست. پیشنهاد کسی را که از روی شکمسیری همینجور آمده و میخواهد فیلمی بسازد نمیپذیرم. چون چنین آدمی فقط میخواهد یک امپراطوری شصت-هفتاد روزه تشکیل بدهد و بنشیند آن بالا دستور بدهد و ما به او احترام بگذاریم تا ارضاء شود. بله در بهترین حالت ابزار او میشوی برای لذت شخصیاش.
به دنبال یک لقمه معرفت
وی در ادامه صحبتهای خود آورده است: حقیقتش این است که دیگر دنبال یک لقمه معرفت برای خودم میگردم.اگر فیلمی به من چیزی یاد داد، آدمترم کرد، با واقعیتهای بزرگتری آشنایم کرد، میروم و کار میکنم.
از طلاسازی و فوتبال و آرایشگری تا دنیای بازیگری
حسینی در بخش دیگری از این مصاحبه از علت ورود به عرصه بازیگر صحبت کرده است. وی میگوید: کنار درس خواندن میرفتم دنبال مشاغل مختلف. دو سال رفتم در طلاسازی کار کردم! در حالی که پدرم دبیر بود؛ میگفت من دارم به بچههای مردم درس میدهم ولی تو را نتوانستم آدم کنم! مدتی رفتم فوتبالیست شدم؛ در باشگاه نوجوانان پاس بازی میکردم. مدتی رفتم آموزش آرایشگری دیدم. همه جور کاری کردم. دنبال کاراکتر میگشتم برای خودم. تا یک موقعی به این نتیجه رسیدم این کارکتر را در بازیگری پیدا کنم. به این خاطر آمدم سراغ سینما.
اگر از اول میدانستم بازیگری قرار است این باشد…
بازیگر “محیا” رسیدن به شکوه انسانی را علت علاقمندی خود به دنیای بازیگری عنوان کرده و افزوده است: زمانی که تئاترهای دانشجویی کار میکردیم خیلی لذتبخش بود. دو سال برای یک تئاتر تمرین میکردیم تا در یک جشنواره دانشجویی دو نوبت اجرا داشته باشیم! غذایمان از صبح تا شب بیسکویت و چای بود. اینها را تحمل میکردم تا یک روز همان آدم باشکوهه بشوم. تا اینکه بزرگ شدم و فهمیدم دنیا جور دیگر است . آن شکوه گاهی اوقات در لابلای همین روابط اجتماعی به دست میآید. صادقانه و روشن بگویم اگر از اول میدانستم بازیگری قرار است این باشد قطعا میرفتم دنبال عشق اصلیام موسیقی. من عاشق شنیدن هستم.
اعتراف میکنم؛نمیارزد آدم همه چیز را فدای سینما کند
حسینی بازیگر خانوادهدوستی است و معتقد است سینما آنقدر ارزش ندارد که آدم همهچیزش را فدای آن کند: من نزدیک به 15 سال است همهچیز را فدای کارم کردهام. خانوادهام، پدر و مادرم، همسرم … بچهام هفت سالش شد . من نفهمیدم چه جور هفت ساله شد… اعتراف میکنم سینما حداقل در ایران اینقدر ارزش ندارد. نمیارزد آدم همه چیز را فدای سینما کند.
هنر تا به تالیف نرسد پیشه آدم است
وی همچنین از قصد پیوستن خود به جرگه کارگردانان خبر داده و خاطرنشان کرده است: هنر تا به تالیف نرسد پیشه آدم است. من تا وقتی که به تالیف در کار خود نرسم هنرپیشهام، بعد از رسیدن به تالیف است که هنرمند میشوم؛ کسی که صاحبنظر و صاحبفکر است؛ در اندازههای خودم. الان به این نتیجه رسیدهام که با بازیگری اقناع نمیشوم. یا باید رها کنم و بروم سراغ موسیقی، یا بروم پشت دوربین.
منبع : ماهنامه 24